"Martwe sypialnie", "małżeństwo bez seksu", "związek bez seksu" - to frazy najczęściej sprawdzane przez osoby mierzące się z problemami w związku,  jak donosi analityk Big Data Stephens-Davidowitz w New York Times.

Rzadko uczy się nas, że seksualność to sfera do rozwoju na całe życie. Większość z nas podobno wjedzie na autostradę nazwaną "kontakt genitalny" maksymalnie 11 razy w roku, jak pisał dr Depko. Niestety iniicjujemy zbliżenia w sposób rutynowy, zwykle w piątek po wieczornych wiadomościach. Zapominamy, że jest wiele wspaniałych dróg odkrywania własnej seksualności, cieszenia się nią i dzielenia się nią z partnerem/ką (Izdebski).

Gdzieś po drodze gubimy umiejętność zabawy często traktując seks ze śmiertelną powagą. Włączamy automatycznego pilota i nie poznajemy w ten sposób siebie, partnera ani swoich potrzeb czy preferencji. A przecież seksualność zmienia się w cyklu życia człowieka, poprzez jego naturalny rytm, a także w wyniku doświadczanych chorób lub niepełnosprawności.

„Czego Jaś się nie nauczył, tego Jan nie będzie wiedział”. O seksualności, która jest przecież częścią człowieczeństwa, nie rozmawiamy ani w szkole, ani z rodzicami ani nawet z partnerami. Wstydzimy się otwierać z kłopotami natury seksualnej przed lekarzem. Wymyślamy bajki o bocianie, by nie tłumaczyć dzieciom skąd się biorą. Przez to młodsze pokolenia szukają informacji na własną rękę wśród rówieśników czy w Internecie. Niestety mogą trafić na nierzetelne źródła lub niebezpieczne treści. Nie dowiedzą się z nich za to, że seks nie jest zarezerwowany dla dwudziesto-trzydziestolatków, albo że wraz z wiekiem nabywamy dopiero atrybutów pełnej dojrzałej seksualności i możemy cieszyć się seksualnością do późnej starości bo seksapil nie ma daty ważności i z seksu się nie wyrasta. Seksualność zmienia się w przeciągu naszego życia, ale jest stałym i niezbywalnym jego elementem.

Często najtrudniejszym etapem terapii jest moment przełamania oporu i odważenie się. by skorzystać z pomocy.