Psychoterapia często pokazuje że nie musimy rozstawać się z osobą którą poślubiliśmy ale z ideą którą byliśmy karmieni przez ostatnie 250 lat. Zachodnie rozumienie małżeństwa było takie, że istnieje idealna istota która może zaspokoić wszystkie nasze potrzeby i każde pragnienie.

Musimy zamienić ten romantyczny obraz na tragiczną (a w pewnych momentach komiczną ) świadomość, że każdy człowiek będzie nas frustrował, złościł, irytował doprowadzał do szału i rozczarowywał - a my (bez żadnych złych intencji) będziemy robić mu dokładnie to samo. (de Botton, 2016)

Nawet w udanych związkach ludzie spierają się, jeśli jednak pojawia się trudność w przełamaniu własnego oporu, silna uraza, to prowadzona przez nas psychoterapia może ułatwić wyjście naprzeciw partnerowi, uczy rozmawiać mową nieoskarżającą i pozwala nabrać łatwości w  mówieniu o problemach które chcemy rozwiązać w miejsce wywlekania zaległości. Jednocześnie na naszych sesjach znajdujemy również przestrzeń aby pozwolić zamknąć muzeum ran - przepracować skumulowane pretensje i zamienić je na rzecz pielęgnowania bardziej przyjemnych części pary.